Ο ανθρώπινος, Ιρλανδικός, καταπέλτης!

Μπορεί η Premiership να έχει πολλά… αξιοθέατα και σκηνές απείρου κάλλους μέσα στη χρονιά, αλλά λίγα συγκρίνονται με τον τρόπο, που ο πρώην Ιρλανδός διεθνής, Rory Delap, εκτελεί πλάγια άουτ.


Ο Delap έφτασε στην Stoke City, ως δανεικός από τη Sunderland, στην οποία παρεμπιπτόντως μόλις είχε αναλάβει ο συμπατριώτης, Roy Keane, που όμως δεν τον είχε στα σχέδιά του. Ένας σοβαρός τραυματισμός, από τους αρκετούς μέχρι τώρα στην καριέρα του, του στοίχισε την πρώτη χρονιά, αλλά ο Tony Pulis, τον απέκτησε με κανονική μεταγραφή και ο Rory δεν άργησε να δικαιώσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Στο περσινό πρωτάθλημα, του Championship, τα πλάγια άουτ του βοήθησαν πάρα πολύ, στην κατάκτηση της δεύτερης θέσης, και κατά συνέπεια της άμεσης ανόδου στην Premiership.
Όπως κάθε ομάδα, που δεν έχει μεγάλη ποιότητα, στην κορυφαία κατηγορία στην Αγγλία, έτσι και η Stoke έχει ρίξει μεγάλο βάρος στις στημένες φάσεις. Εκτός όμως από τα κόρνερ και τα φάουλ, που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν, τα πλάγια άουτ του Rory είναι τα πιο δύσκολα για να αμυνθεί κανείς. Οι «βολίδες» του Delap είναι δύσκολες για όλους τους αμυντικούς, ανεξαρτήτου ομάδας, από την Barcelona μέχρι την Barnet και οι αναλύσεις έχουν αρχίσει να γίνονται επιστημονικές.
O Rory στέλνει την μπάλα σε απόσταση κατά μέσο όρο 38 μέτρων και μπορεί να δώσει ταχύτητα μέχρι και 60 km/h. Επιπλέον, η τροχιά που δίνει στην μπάλα, χωρίς μεγάλη καμπύλη. καθιστά ακόμα δυσκολότερη την αντιμετώπιση του πλαγίου άουτ. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν υπάρχει οφσάιντ από πλάγιο άουτ, οι συμπαίκτες του μπορούν να «γεμίζουν» τη μικρή περιοχή και να προσπαθούν να σκοράρουν, εκμεταλλευόμενοι και το ύψος της φετινής ομάδας της Stoke. Μέχρι στιγμής, τη φετινή σεζόν στην Premiership, επτά από τα δεκαεννιά γκολ της Stoke έχουν σημειωθεί από τα πλάγια άουτ του Rory και παρά το γεγονός ότι δεν είναι κανένα κρυφό όπλο, είναι σχεδόν αδύνατο να αντιμετωπιστεί, καθώς η ακρίβεια με την οποία ταξιδεύει η μπάλα από ένα πλάγιο άουτ είναι μεγαλύτερη απ’ ότι σε κόρνερ ή φάουλ, αφού περισσότεροι μύες παίρνουν μέρος στην.. εκτόξευση.
Ο Rory δεν κάνει ειδική προπόνηση για να δυναμώσει τον κορμό του, οι μύες του οποίου συμμετέχουν στις εκπληκτικές επιδόσεις του, για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό είναι έμφυτο. Ο ίδιος, όντας αδύνατο αγοράκι στο σχολείο, ήταν πρωταθλητής στον ακοντισμό, χωρίς να έχει ιδιαίτερα καλή τεχνική, απλά γιατί.. το είχε μέσα του. Δυστυχώς όσο κι αν θα θέλαμε να έχει το παγκόσμιο ρεκόρ σε πλάγιο άουτ, αυτό το κατέχει ο Dave Challinor, που φορώντας τη φανέλα της Tranmere, το 1998, έστειλε την μπάλα στα 46,34 μέτρα. Ο Rory έχει φτάσει μέχρι τα 45 μέτρα στο παιχνίδι πρωταθλήματος με την Arsenal.


Επειδή όμως παίζει ποδόσφαιρο, ο Rory θέλει να δείξει ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά χρησιμοποιώντας και τα πόδια του. Φέτος έχει σκοράρει δύο φορές, στο εντός έδρας παιχνίδι με την Tottenham, όπου πέτυχε το νικητήριο γκολ, ενώ άνοιξε το σκορ για τη Stoke στο Stamford Bridge επί της Chelsea στις 17 Ιανουαρίου, σ’ ένα παιχνίδι, που δυστυχώς η ομάδα του έχασε με δύο γκολ στο τέλος.
Στο γήπεδο της Stoke, το Britannia Stadium, όταν ετοιμάζεται να εκτελέσει πλάγιο, ο κόσμος φωνάζει ένα παρατεταμένο “Ro”, που τη στιγμή, που εξαπολύει την μπάλα μετατρέπεται σε “Ry”, σχηματίζοντας έτσι τ’ όνομά του και δίνοντας ειδικό βάρος στην περίσταση.
Θαυμάστε τον άνθρωπο-καταπέλτη να διαλύει την αμυντική διάταξη των αντίπαλων ομάδων:



Το αφιέρωμα επιμελήθηκε ο καλός φίλος και πατέρας του blog: (b)λογύδρια αισχίστου είδους , chameleon.