Η Ιρλανδία έχει μια οικονομία σε ύφεση με επιχειρήσεις που κλείνουν και εργαζόμενους που χάνουν τις δουλειές τους, ενώ στο δημόσιο τομέα περικόπτονται μισθοί και γίνονται απολύσεις. Είναι προπομπός για την Ελλάδα;
Στα χρόνια του οικονομικού θαύματος στην Ιρλανδία το Μαϊκάλεν ένας μικρός οικισμός κοντά στο λιμάνι του Γκόλγουεϊ γνώρισε πρωτοφανή άνθιση. Νέες οικοδομές, εμπορικά κέντρα, εστιατόρια, συγκροτήματα για δραστηριότητες αναψυχής φύτρωναν σαν τα μανιτάρια. Ήταν μαγνήτης για πολλές; κυρίως νέες οικογένειες; που εγκαταστάθηκαν εκεί. Και ο Κλέρι Γουέλς παιδαγωγός σε σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Με την κατάρρευση της οικονομίας, όμως, θέσεις εργασίας σαν της Κλέρι Γουέλς είναι οι πρώτες που κινδυνεύουν. Πάνω από 1.000 συνάδελφοί του πήραν την ειδοποίηση απόλυσης. "Δεν ξέρουμε αν μέχρι τον Ιούλιο θα έχουμε τη θέση ή όχι. Και στα σχολεία υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια, τί θα γίνει με τα παιδιά με ειδικές ανάγκες και πώς θα τα βγάλουν πέρα οι δάσκαλοι. Αυτά τα παιδιά πλήττονται περισσότερο από όλους".
Η φούσκα των ακινήτων
Η χρηματοπιστωτική κρίση έπληξε ιδιαίτερα την Ιρλανδία Απώλεια της θέσης εργασίας μείωση των δημόσιων δαπανών είναι στην ημερήσια διάταξη στην Ιρλανδία. Στις τιμές των ακινήτων ήρθε καθίζηση. Η οικοδομική φούσκα ήταν άλλωστε η βασική αιτία της οικονομικής κρίσης της Ιρλανδίας.
Η Μαριάνε Κένεντι δεν κινδυνεύει να χάσει η ίδια τη δουλειά της, αλλά έχει πολλούς φίλους και συγγενείς σε αυτή τη θέση. "Η ύφεση έχει επιπτώσεις σε πολλά επίπεδα και στην κοινωνική μου ζωή. Οι άνθρωποι με τους οποίους έβγαινα είναι τώρα άνεργοι. Ο μισθός μου μειώθηκε και δεν έχω τα ίδια περιθώρια. Την περίοδο της ανάπτυξης αγόρασα ένα ακίνητο παίρνοντας ένα δάνειο 35ετίας. Είμαι 33 χρονών και είμαι σε ένα σπίτι που δεν μπορώ πλέον να το πουλήσω". Από την πλήρη απασχόληση στα χρόνια της ανάπτυξης, η Ιρλανδία έχει σήμερα ανεργία που φτάνει το13% και τους επόμενους μήνες θα πάει παραπάνω. "Οι καιροί είναι πολύ σκληροί για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους και για όλους όσοι έχουν δώσει πολλά λεφτά για να αγοράσουν ένα σπίτι", λέει ο Τζακ ο΄Κόνορ, πρόεδρος της ιρλανδικής ομοσπονδίας συνδικάτων.
Λιγότερη τηλεόραση και εφημερίδες
Πολλές οικοδομές μένουν ημιτελείς Η ιδιοκατοίκηση είναι διαδεδομένη στην Ιρλανδία. Την εποχή της οικοδομικής φούσκας οι τιμές εκτινάχτηκαν στα ύψη και όσοι αγόρασαν ένα σπίτι έχουν φορτωθεί με βαριά δάνεια που με τα σημερινά δεδομένα της αγοράς δεν μπορούν πλέον να το πουλήσουν. Πολλά μαγαζιά επίσης κλείνουν, το ένα μετά το άλλο κρεμούν πωλητήριο. Ο συνδικαλιστής Τζακ ο Κόνορ είναι απαισιόδοξος, για το άμεσο μέλλον δεν βλέπει δυνατότητες βελτίωσης. "Το ερώτημα που μπορεί να βρει να δημιουργηθούν εναλλακτικά θέσεις εργασίας σε μια τέτοια κατάσταση της οικονομίας είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί", λέει ο ο Κόνορ. Και πως αντιμετωπίζει ο κόσμος την κατάσταση και το κλίμα που επικρατεί στη χώρα; "Έχω αγωνία για το μέλλον. δεν ξέρω τί θα φέρουν οι επόμενοι 6, 12 μήνες, λέει η Κλέρι Γουέλς. "Υπάρχει τόσο μεγάλη ανασφάλεια και αρνητική διάθεση στα μέσα ενημέρωσης που είναι πολύ δύσκολο να είσαι αισιόδοξος" "Για να πω την αλήθεια δεν βλέπω πλέον τόσο πολύ τηλεόραση, διαβάζω λιγότερες εφημερίδες, συνεχώς ειδήσεις για επιχειρήσεις που κλείνουν, για ανέργους, για κρίση, είναι όλα καταθλιπτικά που τελικά αποφεύγεις να ασχολείσαι, όσο και αν μπορείς.
Mary Phelan / Γιώργος Παππάς
Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος
Πηγή: www.dw-world.de
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου