Πρέπει να ακολουθήσουμε ως χώρα το παράδειγμα της Ιρλανδίας στην οικονομία; Με αυτό το ερώτημα κατά νου η "Έρευνα" ταξίδεψε στο νησιωτικό κράτος για να σκιαγραφήσει την οικονομική του κατάσταση πριν και μετά τη διεθνή οικονομική κρίση που ξέσπασε το φθινόπωρο του 2008. Η "κέλτικη τίγρης" όπως οι οικονομολόγοι είχαν ονομάσει την Ιρλανδία χάρις στην εντυπωσιακή της ανάπτυξη από τα τέλη της δεκαετίας του '80, βρέθηκε σε παρόμοια θέση με αυτή της Ελλάδας, δηλαδή με μεγάλο έλλειμμα και δημόσιο χρέος. Οι μεγάλες επενδύσεις κυρίως από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού σταμάτησαν απότομα αφήνοντας χιλιάδες ανθρώπους άνεργους. Μπροστά στον κίνδυνο της χρεωκοπίας η κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε δραστικές μειώσεις στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων και στις κρατικές δαπάνες για κοινωνικές παροχές. Παρόμοια μέτρα καλείται από τους Ευρωπαίους τεχνοκράτες να πάρει και η Ελλάδα. Ο Ιρλανδός βουλευτής της αντιπολίτευσης Τζωρτζ Λη (φωτό) εξηγεί ωστόσο στην κάμερα της "Έρευνας" ότι το ρίσκο υπάρχει και ίσως αποδειχθεί μεγάλο: "Εμείς δεν είμαστε σε θέση να δώσουμε μαθήματα σε κανέναν. Απλώς αποφασίσαμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι επειγόντως για να σταματήσουμε την οικονομική αιμορραγία κι ότι είναι καλύτερο να κάνουμε κάτι κι ας αποδειχθεί λάθος παρά να μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Αυτό που ζούμε δεν το έχουμε ξαναζήσει κι ούτε ξέρουμε τί αποτελέσματα θα φέρουν τα μέτρα που πήραμε". Αντίθετα με το βουλευτή, ο γνωστός για ένα ντοκιμαντέρ του το 2006 στο οποίο έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου της κρίσης, οικονομολόγος Ντέιβιντ Μακ Γουίλιαμς έχει ξεκάθαρη άποψη για τη μη ορθότητα των ληφθέντων μέτρων: "Η πολιτική που ακολουθούμε σήμερα δε θα φέρει ανάπτυξη, θα μας μετατρέψει απλώς σε ένα κράτος υποτελές στην ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα" λέει με βεβαιότητα. Σε μια χώρα που επί 22 χρόνια είχε ξεχάσει τί σημαίνει απεργία, υπό τις νέες συνθήκες ο γενικός γραμματέας του συνδικάτου των δημοσίων υπαλλήλων Μπλερ Χόραν μιλά για "το τέλος της περιόδου κοινωνικής ειρήνης και συνεννόησης και επιστροφή στις παραδοσιακές εργασιακές σχέσεις που προβλέπουν συγκρούσεις συμφερόντων της κυβέρνησης και των εργαζομένων". Σκεπτικισμός λοιπόν επικρατεί και σε μεγάλα κομμάτια της ιρλανδικής κοινωνίας σχετικά με το "μονόδρομο" που προτείνουν οι Βρυξέλλες και οι αγορές. Δεδομένης όμως της κατάστασης, ποιά είναι η ενδεδειγμένη λύση για χώρες όπως η Ιρλανδία και η Ελλάδα;
Πηγή: www.newstime.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου